Скачать с ютуб Ayfer Tunç: Kapak Kızı (Üçlemenin 1. Kitabı) в хорошем качестве

Ayfer Tunç: Kapak Kızı (Üçlemenin 1. Kitabı)

Kapak Kızı. Ayfer Tunç'a Dünya Ağrısı ile 2019 yılının son aylarında başlamıştım. O ağrıyı 300 küsur sayfa boyunca çekmiş, her satırda savrulmuş ve sık sık kendimi toparlamak zorunda kalmıştım. Şimdi ise bir üçlemenin (Kapak Kızı, Yeşil Peri Gecesi, Osman) içinden Kapak Kızı'nı bitirdim. Kapak Kızı, bir trenin daha doğrusu trenin yemek vagonunun (lokantasının) mekân olarak benimsendiği bir roman... Dar mekânlarda geçen öykü ve romanlarda alışık olduğumuz geriye kırılmaların (geriye dönüş tekniğinin) sık kullanıldığı bir kitap. Ayın Kızı Şebnem'in hikâyesi etrafında birçok hayatın birleştiği ilginç ve akıcı bir roman... Hep düşündüğüm şeylerden biridir; birbiriyle yollarının kesişme ihtimali olmayan kişilerin bir kesişim kümelerinin olma ihtimalinin yüksekliği... Kapak Kızı'nda da öyle oluyor. Kimi zaman bir garsonla, banka müfettişi aynı karede kesişebiliyorlar. Herkes olaya kendi penceresinden bakarak büyük resmi tamamlıyor. Ya da kendi payına o resmin/yapbozun parçasıyla ilgileniyor ve bütüne ilişkin hep bir boşluk kaldığı çoğu zaman fark edilmiyor bile. Kitaptan bazı alıntılar: 📌 Hiçbir şey saf haliyle, rafine haliyle kalmıyordu (s. 40). 📌 Bu hayatı sürdüremeyecek kadar farklı, hayatını yeni baştan kuramayacak kadar zayıf olduğunu anladığından beri mutsuzdu (136). 📌 İnsanlar yıllar sonra karşılaştıklarında sevgiyle kucaklaşıyorlarsa bu hatıraların sayesindedir (s. 184). 📌 İnsanlar yıllar sonra karşılaştıklarında sevgiyle kucaklaşıyorlarsa bu hatıraların sayesindedir (184). 📌 Bitmesi gerektiği halde sürüyorsa hastalıktı artık, aşk değil (193). 📌 Hayatını değiştirmeyi düşünmeyen, giderek daha az şeye razı olan, hiçbir şeye itiraz etmeyen biri... İşten eve, evden işe yani. Bir gün kendime niye yaşadım ki bunca yılı diye sormaktan korkuyorum (s. 196). 📌 Başkalarının hikâyeleriyle doldurmaya çalıştığım "içim" bataklığa benziyor, her şeyi yutuyor (s. 221). 📌 Korkaklıktandı bir bitki kadar mutlu olması, kuru kuru yanması (229). 📌 Geçer nasıl olsa, hep geçiyor, dedi içinden, her şeyin acısı geçiyor (254). 📌 Sevmiştim, dedi içinden. Ama yeteri kadar sevemeyince, çok küçülüyor insan (254). Bu gibi ifadelerle bağlamdan hareketle okuru çekmeyi başaran yazar, uzun cümle kurmakta da oldukça başarılı. Ayfer Tunç'un roman kurgusundaki başarısı okurda hayranlık bırakacak düzeyde. Kitapla kalın ve asla kitapsız olmayın. 😊 Ayfer Tunç İnceleme Videoları: 1. Kuru Kız:    • Ayfer Tunç: Kuru Kız #AyferTunç #Kuru...