Скачать с ютуб Golestan Palace. (A walking tour) کاخ گلستان в хорошем качестве

Golestan Palace. (A walking tour) کاخ گلستان

The lavish Golestan Palace is a masterpiece of the Qajar era, embodying the successful integration of earlier Persian crafts and architecture with Western influences. The walled Palace, one of the oldest groups of buildings in Teheran, became the seat of government of the Qajar family, which came into power in 1779 and made Teheran the capital of the country. Built around a garden featuring pools as well as planted areas, the Palace’s most characteristic features and rich ornaments date from the 19th century. It became a centre of Qajari arts and architecture of which it is an outstanding example and has remained a source of inspiration for Iranian artists and architects to this day. It represents a new style incorporating traditional Persian arts and crafts and elements of 18th century architecture and technology. To get find more information through UNESCO website, please see: https://whc.unesco.org/en/list/1422/ کاخ گلستان یا کاخ موزه گلستان با قدمتی بالغ بر ۴۴۰ سال، یکی از منحصر به فردترین مجموعه‌های تاریخی ایران می‌باشد. اطلاق نام گلستان به این مجموعه، ریشه در بنیان تالاری به نام «گلستان» که از بناهای عهد آقا محمد خان قاجار بوده و در سال ۱۲۱۶ ه‍.ق و در عهد فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید، دارد. کاخ گلستان از عهد صفویه تا دوران معاصر دستخوش تغییراتی گردیده‌است. هر چند که بنیان کاخ گلستان به دوران شاه عباس صفوی و به سال ۹۹۸ ه‍.ق و با احداث چهار باغی در داخل حصار شاه طهماسب و بعدها و در زمان شاه سلیمان صفوی (۱۱۰۹ – ۱۰۷۸ ه‍.ق) با ساخت دیوان خانه‌ای در همان محدوده چنارستان شاه عباسی شکل می‌گیرد، ولی امروزه از آن بنیان‌ها اثری در میان نیست و داشته‌های موجود کاخ گلستان از لحاظ دیرینگی محدود به بخشی از آثار و ابنیه از دوران زندیه بوده و فراتر از آن نمی‌رود. کاخ گلستان در دوم تیرماه ۱۳۹۲ خورشیدی و در سی و هفتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو در پنوم پن، پایتخت کامبوج به عنوان میراث بشری از جانب یونسکو به ثبت رسید. اگرچه تاریخچه کاخ گلستان به زمان شاه عباس صفوی (۹۸۸ ه‍.ق) برمی‌گردد و بخشی از سفرنامه پیترو دلاواله (در سال ۱۰۲۸ ه‍.ق / سرآغازی بر ارگ سلطنتی) که به توصیف شهر تهران با چنارستانی که قصر سلطنتی را احاطه کرده بوده می‌پردازد، خود موید این نکته است؛ ولی می‌توان شروع محوطه‌ای که در حال حاضر به نام کاخ گلستان باز می‌شناسیم را در روزگار کریمخان زند و میان سال‌های ۱۱۷۳ تا ۱۱۸۰ ه‍.ق و با ساخت دیوان‌خانه‌ای در آن جستجو نمود. اهمیت واقعی ارگ در دوران آقا محمدخان قاجار رنگ جدی تری به خود گرفت. وی در اواخر دوران زندیه و پس از مرگ کریمخان (۱۱۹۳ ه‍.ق) از بحران داخلی ایران استفاده نموده، ایلات قاجار را از دشت گرگان که مرکز سکونت آنان بود به دامنه‌های جنوبی البرز یعنی ولایات تهران و دامغان سوق داد و سعی کرد که به‌تدریج راه خود را به طرف فارس یعنی مرکز حکومت و قدرت زندیه باز کند. (هر چند که لرد کرزن در کتاب ایران و قضیه ایران، دربارهٔ انتخاب تهران به پایتختی توسط آقا محمد خان و ایجاد مقر سلطنتی در این شهر نزدیکی به املاک و مقر طایفه خویش در گرگان و نزدیکی به روس‌ها و تحت مراقبت داشتن آن‌ها را جزء عوامل این انتخاب می‌شمارد) آقا محمد خان بعد از غلبه بر لطفعلی خان زند در شعبان ۱۲۰۹ ه‍.ق به تهران برگشته و در نوروز ۱۲۱۰ ه‍.ق به نام پادشاه ایران تاجگذاری می‌کند. این حرکت آقا محمد خان به اهمیت ارگ سلطنتی بیش از پیش افزوده و در عهد فتحعلی شاه قاجار هم به خاطر تاجگذاری وی در این شهر (۲۴ ربیع‌الاول ۱۲۱۲ ه‍.ق / ۱۷۹۷ میلادی در آستانه قرن ۱۹ و هم‌زمان با ناپلئون) و هم به واسطه خیالات شکوهمند این پادشاه کاخ گلستان توسعه بیشتر و آراستگی بهتری را تجربه کرد. در عهد ناصرالدین شاه قاجار (تاجگذاری جمعه ۲۱ ذی القعده ۱۲۶۴ ه‍.ق / کاخ گلستان) کاخ گلستان به واسطه مدت حکومت وی (نزدیک به ۴۹ سال) و دیدار او به عنوان اولین پادشاه ایران از اروپا در سه سفر خود به سال‌های ۱۲۹۰، ۱۲۹۵ و ۱۳۰۶ ه‍.ق دستخوش تغییرات اساسی و متأثر از اروپا گردید. اگرچه در دوران سه پادشاه آخر سلسله قاجاریه (مظفرالدین شاه، محمد علی شاه و احمد شاه قاجار) تا انقراض این سلسله (ربیع‌الثانی ۱۳۴۴ ه‍.ق / ۹ آبان ماه ۱۳۰۴ ه‍.ش) ارگ سلطنتی از لحاظ معماری تغییرات خاصی را به خود ندید، ولی تاریخ آن با شماری از رخدادهای عمده سیاسی مانند انقلاب مشروطه و پیامدهای آن توأم و عجین گردید. *****************************************************************************