Скачать с ютуб DADAROMA // phantom pain (türkçe çeviri) ファントムペイン в хорошем качестве

DADAROMA // phantom pain (türkçe çeviri) ファントムペイン

fantom ağrısı: bir uzvunu veya vücudunun bir kısmını kaybetmiş kişilerin, artık o uzuvları olmasa bile, kayıp uzuv bölgesinde hissettikleri ağrıdır. ama şarkıda daha mecaz ve içsel bir anlamı var tabi. "Buradaki anlam, seçimlerimiz için bizi yargılayan bir toplum yüzünden acı çektiğimizde, artık bizim bir parçamız olmayan bir şey için acı çekmemizdir: tıpkı bir uzuvmuş gibi, kendimizinkini kesmeye karar verdik." arkadaki çizimin kime ait olduğunu bilmiyorum ama çizim mükemmel. içinde barındırdığı bir sürü şey varmış gibi. kafa karışıklığı gibi. ama tamamen yansıtılmış gibi. deyim olarak kullanıldığında fantom ağrısının gerçekten çoğu anlama açıklık getirdiğini düşünüyorum. günlerce bunun anlamı üzerine düşündüm. edit çizim: si_ku.k Lil Ceraunophile ig: https://instagram.com/lil_ceraunophil... spotify: https://open.spotify.com/user/5bflud9... ikinci japonca şarkıyla buradayım ve yine kimse dinlemez zaten diye düşünerek yazdığım yazıyla. japonca bilmiyorum ingilizceye çevirmiş üç siteden çevirdim. olduğu kadar. .... 050722 2349 normalde bu kısmı garip zamanlarda günlük olarak kullanıyorum. bugün yazdıklarımı belki açıklama niyetine koyarım diye biraz daha dikkatli yazabilirim. şu listemi dinliyorum. çünkü tam olarak o listelik zamandayım. balkon, gece, herkes uyumuş, gecenin soğuk kokusu burnumda ve resmen bu duygu bana sarılıyor. tabi ekstra olarak böceklerde var, bu kısmı hayal etmemiştim. son zamanlarda gerçekten kendimden haberim yok. hiç düşünmeden davranıyorum gibi. aslında bu düşüncemi söylerken "sanki içeriden kendimi izliyormuş gibiyim. biri rolünü yapıyor ve bana da onun oyunculuğunu yargılamak kalıyor." gibi düşünülebilir. bazen yaptıklarımın hiçbir şekilde farkında olmuyorum. ne geçmişteyim ne gelecekte ne de şu anda. farkındalığım yok. her şey gözümün önünden geçip gidiyor ve bazen izlemeyi bile unutuyorum. bir de anlam veremediğim olmadık yerlerde ortaya çıkan, ortamıyla uyumlu olmayan duygular var. en basitinden yolda yürürken birilerini görüyorum, ki bu çok normal bir şey, ve üzüntü çöküyor üstüme. nedenini anlayamıyorum. izlemeye devam ediyorum içeriden. belgesel gibi. zamanı tutamıyorum ve yetişemiyorum. gelecek şimdiden geçmiş oldu bile. içinde olmayı fark etmek isterdim doğrusu. ama bazen hayatımın pek de iyi bir döneminde olmadığımı anlayıp şükrettiğim de olmuyor değil gerçi. öğrendiğim bir şey varsa o da her kötü şeyin bir şekilde düzelebileceği. kendimi bildim bileli yazıyorum. her şeye ve her yere. hayatımın her döneminde inişler oldu ve hepsi bir öncekinden daha kötü oldu. daha kötüleri de olacak muhtemelen. ama hiçbir zaman çıkışların iyilik düzeyinden emin olamadım. sadece bir şekilde çıkışların da gerçekleşeceğinden eminim. bir yerde tüm bu iniş çıkışları da bitirebilirim aslında. bir şeyler yazmak, çizmek istiyorum son zamanlarda. ama yazmaya başladığımda devamı gelmiyor. çizmek istediğimde siliyorum. kendime zaman tanıyorum böyle olunca. yapmak istediğim her şey bir gün gerçekleşecek. ben istesem de istemesem de benim olan ve pişmanlıklarımın olmadığı bir hayatım olacak her zaman. bunun da farkındayım. eğer bunu açıklamaya koyarsam cidden biraz olsun açılmışım demektir. bu notuma düşüncelerimi tamamiyle aktardığımı söyleyemem. çünkü maalesef her zaman derinlerde kendi kendimeyken bile hiçbir yere yazmayacağım ve söylemeyeceğim şeyler var. bu biraz benim paranoyaklığımdan kaynaklanıyor. üzgünüm, her zaman daha fazlası var ve bu en çok açabileceğim versiyon. son zamanlarda kimsenin iyi zamanlardan geçmediğini biliyorum. bu yüzdendir eğer açıklamaya koymuşsam. iyi olacaksınız. eğer dayanırsanız tabi. bir de, kendinize tutunun başkalarına değil. vaktiniz varsa kendinizi dinleyin. varoluş sebebim kendimi keşfetmektir. çünkü en karmaşık yapı içimde bulunduğum benliktir sonuçta. kendinize ilgi gösterin, sevgiyi başkasından beklemeyin. daha iyi zamanlar gelecek. beraber iyileşeceğiz. bu bir motivasyon konuşması değil bu arada. daha kötü olacaksınız. sonra yine iyileşeceksiniz. sadece gerçekler. bunu okuyabilecek kişileri biliyorum. umarım bana yazıyla ilgili soru sormazsınız çünkü cevaplayamam. yazarken her saniye "bunu gerçekten koyacak mıyım?" diye düşündüm. niye yaptığımı da bilmiyorum. sadece belki birinin düşüncelerine ses olurum diye düşündüm. sanki müzik dinlerken birilerinin senin yerine bağırdığını hissetmek gibi. .... bunu çok uzun bir zaman önce yazmadım. hala düşüncelerim aynı yönde. ama yaptığım tatilden sonra biraz daha kafamı toplayabildiğimi söyleyebilirim. ama biliyorum ki bu böyle kalmayacak. içeride kaybolmaya devam ediyorum ve bu sefer çok daha derinlerdeyim. insanların kiminle konuştuğunu anlayamayacak kadar. sanırım uzun bir süre böyle devam edecek ve bu konuda elimden hiçbir şey gelmeyecek. akışta olduğumu hissedebiliyorum. sadece beklemeye devam ederim ben de. sonuçta zaman güzel bir ilaç çeşidi. hepinizi seviyorum. kocaman sanal kucaklarla🖤 .