Скачать с ютуб ყინწვისი в хорошем качестве

ყინწვისი

საქართველო ძველ ტაძართა, საუკუნო ომებსა და შფოთს სასწაულებრივად გადარჩენილი საეკლესიო არქიტექტურის ქვეყანაა. ამ ქვეყანაში იშვიათია დაუვიწყარი პეიზაჟი ძველისძველი ტაძრის გარეშე, იმ განსაკუთრებული ხიბლის გარეშე ძველ ქართველ არქიტექტორთა ხელმა რომ შექმნა დიდ წვალებასა და არეულობას შორის ჩამოვარდნილ მშვიდობის დღეებში. ქართული ქრისტიანული არქიტექტურა მეხუთე საუკუნიდან მოკიდებული ფართოდ იყენებდა მსოფლიოში გავრცელებულ არქიტექტურულ ფორმებსა და ხერხებს, თან კი ორიგინალურ ხუროთმოძღვრულ კომპოზიებსაც ქმნიდა. აქვე იყო კედლის მხატვრობაც, მონუმენტური, მძლავრი ხელოვნება, რომელმაც ერთგვარად დაწერა კიდეც საქართველოს სულიერი და საერო ისტორია. ბიბლიურ სიუჟეტებთან ერთად, ქართულ ფრესკებზე აღბეჭდილია მეფეთა, დიდებულთა გამოსახულებები. თავისთავადი ხუროთმოძღვრული ტიპები, ენა, რომლითაც ქართველები თხრობდნენ საეკლესიო, თუ საერო ისტორიას შთამბეჭდავია ყველგან, სადაც კი ქართული ტაძარი დგას: აფხაზეთში, ტაო-კლარჯეთში, შიდა ქართლში. ყინწვისის სამონასტრო კომპლექსი სწორედ ამის მაგალითია. ყინწვისის სამონასტრო კომპლექსის მთავარი ტაძრის მოხატულობაში დიდი ადგილი ეთმობა დეკორატიულ ელემენტებს. მოხატულობას განუმეორებელ იერს ანიჭებს ოქროსფერ და მოწითალო ოქროსთან, ღია მწვანე, ცისფერსა და თეთრ ფერებთან შეხამებული ლაჟვარდი. კომპოზიციები, რომლებიც იშლება მთიანი თუ არქიტექტურული პეიზაჟის ფონზე, მონუმენტურია, ფიგურათა მოძრაობა – მშვიდი, სახის გამომეტყველება – რბილი და შთაგონებული. მოხატულობის საერთო კომპოზიციური აგება თავისუფალი და დინამიკურია, რაც დამახასიათებელია XII-XIII ს-ების მიჯნაზე შემუშავებული კედლის მხატვრობის სისტემისათვის. ყინწვისის მხატვრობას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს ქართულ და საერთოდ შუა საუკუნეების მონუმენტური მხატვრობის განვითარების ისტორიისათვის. ყინწვისის წმინდა ნიკლოზის ეკლესიის კედლის მხატვრობის ყველა სცენის შინაარსსა და წმინდანთა ვინაობას ქართული ასომთავრული წარწერები განმარტავს. ყინწვისის ფრესკები გამოირჩევა მაღალი მხატვრული შესრულებით და ქართული ხელოვნებისთვის დამახასიათებელი ინდივიდუალობით. ეს კარგად ჩანს თამარ მეფის და სამეფო ოჯახის წევრების პორტრეტებში, სახარების სცენებში. რთული და გააზრებული იკონოგრაფიული პროგრამა ღრმა თეოლოგიურ ცოდნაზე მიუთითებს. ყინწვისის ფრესკები თავისი მნიშვნელობით სცილდება ქართული ეროვნული ღირებულებების საზღვრებს და აღმოსავლეთ ქრისტიანული სამყაროს ხელოვნების ისტორიის ფარგლებში ექცევა. ტაძრის თითოეული ფრესკა სალოცავად განგაწყობს და ბევრ რამეზეც გულწრფელად დაგაფიქრებს. ვინ იცის, რამდენს დაუღვრია სიხარულის და სინანულის ცრემლი ყინწვისის ანგელოზის წინაშე. ვინ იცის, რამდენს გაუხსნა ღვთისაკენ მიმავალი გზა, რომელსაც მარადიულობაში შევყავართ. ყინწვისის ტაძრის ფრესკების დიდი ნაწილი დაზიანებულია, მაგრამ, რაც დარჩა, მხატვრული ღირსებით შუა საუკუნის ქართული მონუმენტური ფერწერის ერთ-ერთი საუკეთესო და მნიშვნელოვანი ნიმუშია. ატყორცნილი ფრთების თავისუფალი ნახატი, ყველა ხაზის განსაკუთრებული ნარნარი, მღერადი ბუნება და კოლორიტი შეეფერება ნამდვილად სამეფო სკოლის მხატვრობას. აღდგომის მაუწყებელი ანგელოზის ფიგურა, რომელიც ფერადოვნული და ხაზობრივი გადაწყვეტის დახვეწილობით შუა საუკუნეების ქრისტიანული ხელოვნების შედევრებს განეკუთვნება, შუა საუკუნეების ქართული ხელოვნების სიმბოლო გახდა. ანგელოზის ფრესკა, რომელიც "ყინწვისის ანგელოზის" სახელით არის ცნობილი და ბევრჯერ გამხდარა ქართველი მწერლებისა თუ პოეტების შთაგონების წყარო, შუა საუკუნეების ქრისტიანული ხელოვნების შედევრად და ქართული ხელოვნების სიმბოლოდ არის მიჩნეული. გადმოცემის თანხმად, "ყინწვისის ანგელოზი" მიუთითებს სწორედ აღდგომილი მაცხოვრის საფლავისკენ და მენელსაცხებელ დედებს ამცნობს ამ დიდ სასწაულს. ეს ყინწვისია – ძველისძველი ადგილი საქართველოს გულისგულში, არქაულობით მსუნთქავ სიჩუმეში. რამდენჯერაც არ უნდა მოილოცო ყინწვისი, მისი კვლავაც ნახვის სურვილი არასდროს გაგინელდება. პირველად მნახველს ხეებში ჩაბურული ტაძრის გუმბათის ყელი შემოანათებს. ზაფხულში მნახველი არ ელევა, ზოგჯერ მონასტრის მყუდროებაც კი ირღვევა ხოლმე. მონასტრული ცხოვრება ყინწვისს სულ სხვა ელფერს მატებს. ღვაწლმოსილი მოსაგრე ბერ-მონაზვნები ღვთის სიტყვას სიყვარულით უნაწილებენ იქ მისულ სტუმრებს. ყინწვისის მონასტრის 13-ე საუკუნის ტაძარში შემორჩენილია დიადი მეფე ქალის, თამარის ოთხთაგან ერთ-ერთი გამოსახულება. ეს საკმარისი იქნებოდა, რომ მონასტერი საქართველოს ისტორიის ერთ-ერთ ნიშნულად ქცეულიყო, თუმცა იქ არის სხვა რამ, უფრო დიდიც, დიადიც და მარადიულიც. ესაა ფრესკა, რომელსაც უბრალოდ ყინწვისის ანგელოზს უწოდებენ. უცნობი შემოქმედის ნაწერი აღდგომის ანგელოზი თითქოს მართლაც უწონო, მშვიდი, დიდებული, ძალმოსილი და უბრალოა. თითქოს ისაა საუკუნეთა ხიფათში გახლართული ტრაგიკული საქართველოს ოცნება ჰარმონიაზე: საოცნებო ნიშნული, რომელსაც ქვეყანა ესწრაფვოდა.