Скачать с ютуб ธุดงค์ท่องไพร ตอนที่๔ พระธุดงค์ใจสิงห์ อดอาหารสลัดรัก โสตะวิญญาณเกือบดับแต่รอด ธรรมนิยายโดย ก.กนิฐ в хорошем качестве

ธุดงค์ท่องไพร ตอนที่๔ พระธุดงค์ใจสิงห์ อดอาหารสลัดรัก โสตะวิญญาณเกือบดับแต่รอด ธรรมนิยายโดย ก.กนิฐ

สารธรรมนำใจขอเสนอ ธรรมนิยายเรื่องยาวโดย ก.กนิฐ ... เรื่องราวของพระธุดงค์ที่เข้าป่าแสวงหาวิเวก และได้พบกับเรื่องลี้ลับต่างๆในป่าเขา แต่ละที่ และสิ่งต่างๆเหล่านั้นก็ให้แง่คิดและข้ออรรถข้อธรรม ให้ประสบการณ์กับพระป่าธุดงค์นั้น เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ขอทุกท่านสำราญในการรับฟังค่ะ ธรรมนิยายเรื่องยาวจากสารธรรมนำใจ โดย ก.กนิฐ เรื่องธุดงค์ท่องไพร ตอนที่๔ พระธุดงค์หนุ่มอดอาหารตัดรัก ฝ่ายพระหนุ่มนั้นก็อดข้าวและอดน้ำมาเป็นเวาลา 3 วันกว่าๆแล้ว ก็เริ่มมีอาหารอ่อนแรง รู้สึกหายใจไม่ถึงสะดือ แต่ความคิดถึงนั้นก็ยังปรากฏอยู่บ้าง คืนนั้นเองพระหนุ่มก็รู้สึกไม่ค่อยได้ สูดลมหายใจเข้าไปแรง ๆ ก็ไม่ปรากฏว่ามีลมเข้าไป มีแต่ลมออกเป็นส่วนมาก และตอนนี้เองที่พระหนุ่มนั้นได้ลองนึกถึงหน้าหญิงสาวชื่น คนนั้น ความกระสันกลับหายไปแล้ว แต่ว่าตามเนื้อตามตัวนั้นกลับเย็นจนทำให้รู้สึกสั้นเล็กน้อย มีอาการวิงเวียน เหมือนจะอาเจียน แต่ก็ไม่อาเจียร .... ในไม่ช้าพระหนุ่มก็รู้สึกหายใจได้แค่หน้าอกขึ้นมาลำคอ ไม่ถึงท้อง แล้วเหงื่อไหลออกที่ริมฝีปาก และทั่วไปทั้งศีรษะ และตอนนี้เองความรักความกระสันขาดกระเด็นกระดอนออกไปจากสันดาน ตอนนี้เองพระหนุ่มลืมตาขึ้นมาก็มองไม่เห็นสิ่ง เห็นแต่แสงชนิดหนึ่งหลั่งไหลออกจากลูกตา มีหลายสีมากมาย ลอยขึ้นข้างบนลูกตา จึงเหลือบขึ้นตามแสงอันนั้น และนี่เองที่พระหนุ่มได้รู้แล้วว่า นี่แหละจักษุวิญญาณกำลังจะดับแล้ว และอีกไม่นานโสตะวิญญาณเองก็จะใกล้ดับเหมือนกัน พระหนุ่มคิดได้ว่า ไหนลองคิดถึงหน้าแม่ชื่นอีกทีซิว่าจะปรากฏความคิดถึงเช่นเดิมอยู่ไหม ปรากฏว่า ...... #สารธรรมนำใจ #ธุดงค์ท่องไพร #เรื่องเล่าพระธุดงค์ ธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจและขัดเกลาจิตให้คงสภาพความสมดุลย์ ไม่เร่าร้อน ไม่ดิ้นรน ให้เรารู้สภาพตามความเป็นจริง ตามธรรมชาติ ธรรมดาเกิดขึ้นแล้ว ธรรมดาก็ดับไป มันเป็นเช่นนั้นเอง ไม่มีอะไรแน่นอนเลย ช่องสารธรรมนำใจขอขอบคุณทุกคำติชม และทุกคนที่ติดตาม มา ณ ที่นี้ค่ะ