Скачать с ютуб België | Sfeervol La Roche-en-Ardenne в хорошем качестве

België | Sfeervol La Roche-en-Ardenne

   • Kanaal Toeristisch België   Het stadje La Roche ligt in de vallei van de Ourthe, in het hart van de Ardennen België. Omgeven door water en beboste heuvels trok de wilde schoonheid van het kleine stadje haar eerste toeristen aan vanaf de 19e eeuw. Deze reizigers behoorden tot een bevoorrechte klasse, hun fortuin liet het toe om te lanterfanten. Bij toeval waren deze wandelaars getalenteerde schrijvers die het heerlijk vonden om hun ervaringen in de Ardennen op papier te zetten. Het was de periode van de reisverhalen en de eerste toeristische gidsen, met titels als « Guide du Voyage en Ardenne ou Excursions d'un Touriste belge en Belgique » of « En Ardenne par Quatre Bohémiens ». Enkele Engelse en Nederlandse gidsen dateerden uit dezelfde periode. En allemaal prezen ze het heerlijke eten, de gastvrijheid en de integriteit van de hoteleigenaren aan. De Engelsen waardeerden vooral het vliegvissen in de visrijke Ourthe. Vaste waarden op het menu waren goede soep, wild en dagverse zoetwatervis. Een camping aan de rivier was er in die tijd nog niet! Van het verre verleden van La Roche zijn maar weinig sporen bewaard gebleven, eigenlijk alleen de massieve ruïnes van het kasteel, de kapel St-Marguerite en de kerk Saint-Nicolas. In de middeleeuwen deelde Laroche zijn geschiedenis met andere kleine Luxemburgse steden zoals Marche of Durbuy. Onder de verschillende graven die de plaats hebben bestuurd, vermelden we Hendrik IV van Namen (1139-1196), die door biologisch toeval erin slaagde om de 4 graafschappen van Namen, Luxemburg, Durbuy en Laroche te verenigen. Zijn grondgebied strekte zich uit van de Maas tot aan Bitburg. Jan de Blinde (1296-1346) verleende stadsrechten aan de burgerij, die als tegenprestatie de veiligheid van de stad garandeerden. La Roche was een halte op de route Vlaanderen-Italië en het werd al snel een geanimeerde plaats met artisanale en commerciële activiteiten. De huidige overblijfselen van het kasteel onthullen vrijwel niets van dit tijdperk. De muren die we nu zien zijn gebouwd in de 17e eeuw door de Franse « gevechtstechnici » die de streek in hun bezit hadden. De opkomende belegeringstechnieken vereisten een verdubbeling van de muren. Ze moesten een veel zwaarder geschut kunnen weerstaan. De Fransen richtten kazematten op en groeven een reservoir van 200 m3 uit in de rots dat moest dienen als kruitmagazijn. In de zomermaanden verschijnt elke avond het spook van Berthe op de ruïnes van het kasteel. Dit spektakel vertelt de legende van de kleine prins met zijn donkere harnas, een verhaal dat geïnspireerd is door de geschiedenis van het graafschap en in de 19e eeuw werd herschreven door Pimpurniaux. Het is een mengeling van liefde, wraak, jaloezie, een pact met de duivel en het kent een tragisch einde. In 1951 liet kapper, Jean Therer, voor het eerst het spook verschijnen, het begin van een nog altijd levende traditie. De Ourthe heeft altijd een cruciale economische rol gespeeld voor La Roche, dat vroeger voornamelijk leefde van hout, leder en later van het toerisme. Talrijke molens gebruikten de kracht van het water om het graan te malen of om eikenschors te malen voor de leerlooierijen. Een goed bewaard gebleven graanmolen van de 19e eeuw is omgebouwd tot Maalderijmuseum. De weg er naartoe loopt langs voormalige leerlooierijen, die ontstonden vanaf de 14e eeuw. Nog tot het einde van WOI was leerlooien hier de belangrijkste nijverheid. Men had hiervoor veel zacht water en eikenschors nodig, en dat vond men in La Roche. In het hoogwaterseizoen, de periode waarin de Ourthe sterk gezwollen is, werd de rivier als transportmiddel gebruikt. Van de samenloop van de Twee Ourthes in Nisramont tot aan La Roche liet men hout op het water drijven. In een tijdperk met slecht onderhouden en slecht beveiligde wegen vervoerde men per boot het hout, het ijzer, de houtskool en het leer… naar Luik! Dankzij de rivier was het vervoer van zware materialen goedkoop! De grote stad aan het Maasbekken dankt veel van zijn welvaart aan de Ourthe. De schippers van de Ourthe namen vanaf het industriële centrum de afgewerkte producten mee. Deze boten heetten « bètchètes », dat Waals is voor « kleine punt » aangezien ze voorop een verheven en versterkte punt hadden. De platte bodem, typisch voor rivierschepen, garandeerde bij vastlopen of schade om niet te kantelen. Met een lengte van 20 m en hoogte van 80 cm hadden deze boten het ideale profiel om de talrijke stuwdammen op de Ourthe te passeren. In het park Rompré vinden we een silhouet van deze lange boot, die werd nagebouwd in gegalvaniseerd staal. #ourthe #ardennen #laroche