Скачать с ютуб 02.Εμείς οι Ανώριμοι - Σκιάχτρο, Ίθυ в хорошем качестве

02.Εμείς οι Ανώριμοι - Σκιάχτρο, Ίθυ

Σκιάχτρο - Circle 99 2017-2018 Beatmaking, Σύνθεση, Προγραμματισμός & Επιμέλεια ήχου: Ίθυ Artwork: Jola 8|8 Παραγωγή: Background Download Link: http://www.mediafire.com/file/7ykug62... Στίχοι: (Σκιάχτρο) Επαφές κόβονται απότομα. Άνθρωποι μόνο στα λάθη, που δικαιολογούμε ως ανθρώπινα. Πώς μπορείς να ρωτάς για το πώς μπόρεσα;! Βρήκα χρόνο για σκότωμα, αν και ο χρόνος μάς σκοτώνει μα η πουτάνα η αναμονή αυτή είναι η φόνισσα. Τα πιο επώδυνα λόγια μας ήταν ταυτόχρονα και τα πιο γνώριμα, συγγνώμη μα δεν ήταν τίποτα από αυτά αυτονόητα… Κι ως συνήθως είναι εκείνες οι φορές που ότι κι αν πεις στα αφτιά μου θα ακουστείς ηλίθιος. Πολύ πριν απ’ τα λόγια όμως κρίνεσαι πρώτα απ’ το ύφος. Στο Background ανήκω κι όχι στο underground απ’ όταν αντί για το βάθος στα raps τους κοίταζαν το ύψος… Η άκρη του νήματος απόδειξη πως κάπου μπάζει ο κύκλος σου ‘χα πει, το βλέμα θέλει δυο «μη» και με κατάλαβε όποιος ένιωσε στα μάτια κάποιου λίγος κι ίσως να ‘μασταν ήδη νεκροί μα ευτυχώς η καρδιά μας χτυπά πλέον στον αυτόματο μα αυτό πια το εκλαμβάνουμε αυτόματα ως ζωντανοί;! Ελλάδα ανάξια πια για το άξιον εστί… Δεν χρειάζεται να ‘σαι Ηρακλής για να πνίξεις το φίδι, να ‘σαι Άνθρωπος αρκεί… Συναισθήματα τράκα στη πρώτη στραβή φευγάτα κι όλα τα μεγάλα «θέλω» μας γαμώτο τα αφήσαμε από βδομάδα, ο ανθός που μάδαγες να δεις αν σ’ αγαπά λίγα λεπτά μετά μαράθηκε αυτό κράτα! Άνθρωποι στρεσογόνοι, το ίδιο πάντοτε παιδί που με κοιτάζει απ’ το μπαλκόνι νιώθω πως του χρωστάω και εγώ μια συγγνώμη. Αντί για τον ορίζοντα το βλέμμα μας σκαλώνει πάνω σε σύρματα τρόλεϊ ώσπου τα μάτια μας σκαρφάλωσαν την πόλη… Κι είπα μια μέρα θα πεθάνω μα τις υπόλοιπες όχι. Όχι η κοινή λύση μα το κοινό πρόβλημα θέλω να μας ενώνει… είναι μαγεία όταν πιστεύουν στο κοινό που πλάθουν μεταξύ τους άνθρωποι ανόμοιοι… Εμείς οι Ανώριμοι. (Ίθυ) Μείναμε εμείς υπό τα πλαίσια μια καινούριας αρχής. Κοντά από ξένους, μακριά από συγγενείς, σαν να λέμε, κανείς! Ήθελα τόσο να φανείς που αναρωτήθηκα αν αργήσανε τα όμορφα να 'ρθουν ή απλώς στο αντίθετο είμαστε επιρρεπείς...; Σςς… Τίποτα να μην πείς! Άκου, της πόλης το μπλε ηχόχρωμα όσο στο χώμα φυτρώνουν πολυόροφα που αναθρέφουν ορόφους, οι πόλεις γεννούν τρόπους να μας κάνουνε χειρότερους ανθρώπους...! Συνειδήσεις σ'άμυνα. Η αρχή της αλλαγής είν'το παράδειγμα! Κρίνοντας με τη διαφορά, όχι τη διαφορετικότητα ως άξονα. Κάπνισα την πικρή ευωδιά, εγώ διαστέλλομαι όσο ο χώρος στενεύει δραματικά. Ακούω γέλια...γελά στο τέλος λέω καλύτερα όποιος γελάστηκε την πρώτη φορά. Περήφανα φοράνε μάσκα τώρα, όσοι μασκάρεψαν το ραπ μα, δεν μακιγιάρονται ρε βλάκες τα κενά. Μεγάλες κουβέντες με αισθήματα στείρα. Πια αυστηρά κομμένα τα αστεία με ο,τι μ’ αφορά. Φόρα απ' τα φώτα προς το φόντο που λίγους χωρά. Όλοι μας καθρέφτες κι είδωλα.. .ο ένας τους πάντες να αντανακλά μα.. .μα σε μια αλήθεια γυμνή στεκόμαστε αόματοι. Άνθρωποι όχι όμως ανθρώπινοι, αρτιμελείς κι όχι ολόκληροι. 2 και μισοί, εμείς οι ανώριμοι..!