Скачать с ютуб غزلیات حافظ شماره 111 - عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد в хорошем качестве

غزلیات حافظ شماره 111 - عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد

غزلیات حافظ شماره 111 - عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد حُسن رویِ تو به یک جلوه که در آینه کرد این همه نقش در آیینهٔ اوهام افتاد این همه عکسِ می و نقشِ نگارین که نمود یک فروغِ رخِ ساقیست که در جام افتاد چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار؟ هر که در دایرهٔ گردشِ ایام افتاد آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی کار ما با رخِ ساقیّ و لبِ جام افتاد زیرِ شمشیرِ غمش رقص‌کُنان باید رفت کـ‌آن که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم اینم از عهدِ ازل حاصلِ فرجام افتاد غیرتِ عشق، زبانِ همه خاصان بِبُرید کز کجا سِرِّ غمش در دهنِ عام افتاد هر دَمَش با منِ دلسوخته لطفی دگر است این گدا بین که چه شایستهٔ اِنعام افتاد در خَمِ زلفِ تو آویخت دل از چاهِ زَنَخ آه، کز چاه برون آمد و در دام افتاد صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی زاین میان حافظِ دلسوخته بدنام افتاد ------------------------------ When your face's reflection fell onto the mirror of the wine- bowl Because of the wine's laughter the mystic fell into raw desire. Beneath the veil, on the Day of Eternity without Bcginning your cheek displayed a splendour: All these images fell onto the mirror of illusions; All this reflection in wine and these contrasting figures that have appeared, Are a single light fallen into the bowl from the wine-boy's cheek. Love's jealousy has silenced the tongue of all the nobles, Because of how the mystery of its sorrow fell into the commoner's mouth. I did not of myselflurch out of the mosque into the wine-booth: This fell out my allotted end from the Primeval Covenant.' Since like the compass they do not swivel in the traces of the turnings,what are they to do Who've fallen inside the perimeter of Time's revolving? Beneath the sword of sorrow for him one must go dancing, Because the end of him who has been slain for him has turned out good. From the well of the chin, my heart was suspended in the curl of your tress. Ah that it came out of the well, but fell into the trap! O master, the day has passed when you'll see me again in the cloister: My affair has fallen in with the wine-boy's cheek and the lip of the bowl. Everv moment for heart-burnt me He has another favour; See this beggar, how deserving of reward he has proved! Súfis are all of one cloth and of the roving eye, but From their midst heart-afflicted Háfiz has turned out notorious. ------------------------------------------ Record&Mixing : Samet Musix Video&Editing : Samet Moviex Nrrator : Milad Samet