Скачать с ютуб غزلیات حافظ شماره 117 - دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد в хорошем качестве

غزلیات حافظ شماره 117 - دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد

غزلیات حافظ شماره 117 - دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد سرِ ما فرونیاید به کمانِ ابروی کس که درون گوشه‌گیران، ز جهان فَراغ دارد ز بنفشه تاب دارم که ز زلفِ او زند دم تو سیاهِ کم‌بها بین، که چه در دِماغ دارد‌ به چمن خُرام و بنگر برِ تختِ گل که لاله به ندیمِ شاه مانَد که به کف ایاغ دارد شبِ ظلمت و بیابان، به کجا توان رسیدن؟ مگر آن که شمعِ رویت به رَهَم چراغ دارد من و شمعِ صبحگاهی سِزَد ار به هم بِگرییم که بسوختیم و از ما بتِ ما فُراغ دارد سِزَدم چو ابرِ بهمن که بر این چمن بِگریَم طرب آشیانِ بلبل، بنگر که زاغ دارد سرِ درسِ عشق دارد دلِ دردمند حافظ که نه خاطرِ تماشا نه هوای باغ دارد ------------------------------------ In the season of your face our heart has no time for the meadow. Because, like the cypress, its feet are bound, and, like the tulip.it has a brand. Our heart is not lowered beneath the arch of the eyebrows of anyone, Because the heart of hermits has no time for the world. A dark night, how can I accomplish the road of his tresses' twists and turns, Unless the reflection of his face holds a lamp to my way? I am vexed with the violet that boasted of its locks See you what airs the slave of little value has! I and the candle burning at dawn, it is fitting that we weep together: We haye burned, but our idol has no time for us. Háfiz's painful heart has a fancy for the lesson of love, Because it has no mind for show nor longing for the garden. Stroll in the meadow and look at the throne of the rose, when the tulip Resembles the Shah's intimate, who holds a bowl on the palm of the hand. ------------------------------------------- Record&Mixing : Samet Musix Video&Editing : Samet Moviex Nrrator : Milad Samet